Усё генеальнае простае
Я разглядаю пальму
Дзеці мае дарослыя
Смуткуюць пустыя спальні.
Дзесяць год пальму гадую
Мне прывезлі маленькі флянсік
Успамінаю сябе малую
У галаве каляровы банцік.
Расце пальма і ёй спадабаецца
Добра ёй у светлым пакоі
Цэлы дзень сонейка ухмыляецца
Дрэнна ёй не бывае ніколі.
Пальме ніжні лісток адразаю
Апусціўся і сохнуць пачаў
Вечны рух мы заўжды заўважаем
Даём месца другому пачатку.
У гэты свет ты прыйшоў
Нехта вызваліў месца
І памерці не ШОУ
Калі сэрца не б’ецца.
Рух - гэта жыццё вядома
Стары павінен засохнуць , прапасці
Зменіць нас пакаленне новае
Вось яно сапраўднае шчасце.
Рух -жыццё
© Copyright: Лилия Медведева 2, 2014
Свидетельство о публикации №114021310381
Свидетельство о публикации №114021310381
Рецензии