Рыгор Бородулин. Кривичская легенда. перевод

Рыгор Барадулiн
Ксты (ст. 155)

КРИВИЧСКАЯ ЛЕГЕНДА

Бог шагал,
А баба жито жала.
Подошёл Всевышний к молодице,
Чтоб она дорогу показала,
И дала чуть-чуть воды напиться.

– Не имею времени так много,
Чтоб тебе показывать дорогу…
Так она сквозь зубы процедила
Продолжая жито жать уныло.

Дальше Бог идёт…
Мужик-трудяга
По росе траву густую косит.
Достаёт мужик свою баклагу,
Отдохнуть немного Бога просит.

Наливает кваса вдоволь Богу,
Говорит, куда ведёт дорога…

Отдохнув и угостившись квасом,
Расписал Бог доли по минуткам:
Мужику на дело хватит часа,
Там, где бабе -
не хватает суток.


Перевод с белорусского
Ю. Матюшко
.
**

КРЫВІЦКАЕ ПАДАННЕ


Бог ішоў,
А баба жыта жала.
І звярнуўся Бог да маладзіцы,
Каб яна дарогу паказала
І дала сасмягламу напіцца.
– Я не маю часу,
А дарогу
Знойдзеш сам, –
Праз зубы працадзіла.
І вады пашкадавала Богу.
І з сярпом схілілася паныла.
Бог ідзе далей.
Мужык спяшае
Дакасіць з расой траву густую.
Кінуў працу.
Бога запрашае
Адпачыць.
Папаскаю частуе.
З-пад куста,
З цяньку бярэ біклагу,
Квасу ўкоптур налівае Богу,
Падарожцу дзякуе за ўвагу
І вядзе й паказвае дарогу.
Адпачыўшы, паспытаўшы квасу,
Бог і падзяліў ашчадна долі:
Мужыку
На ўсё хапае часу,
Бабе
Нехапацьме – аніколі!


Рецензии