Цен растуць
Мары пагрузіліся ў зацменне
Канец Свету блізіцца – надрывы
Сувязі няма і непаразуменне
-Смерць ужо тут віхае грывай.
-Цені , растуць вялізарнай постаццю
Усопшых безліч ад тытунёвай копаці
У дымцы туманнай ціха знікаюць
Больш не пацешуць не пакахаюць.
Смяртэльны змрод за плячыма стаіць
Поўня працяг, хто самагубства здесніць
Свярбяць далоні , хоча запаліць
Цела памрэ , застанецца душа
Забеліць маруднае і перакрэсліць
Бо дапаможа да Бога імша.
Душа не паліць і не п е напоі
Дыхае паветрам свежым чыстым
Усё зямное хутка супакоіць
І зробіць цёмнае- празрыстым.
Душа, як жоўтыя малыя кураняты
Да Сусвету Мора выйсце знаюць
Крыльцамі машуць , лётаюць-заняты
Касмічны пыл і смецце разганяюць.
Поўня не прыдатак іх да лёсу
Не зкончыцца баклажа іх пакут
Закінь жа на заўсёды папяросы
Скажы : Жыць буду`! Цень са мною-тут!
© Copyright: Лилия Медведева 2, 2014
Свидетельство о публикации №114021111968
Свидетельство о публикации №114021111968
Рецензии