Пакл ч мяне
Пакліч мяне , гукні у голас імя
Адгукнуся ,бо моцна кахаю
И няма прыгажэйшай гульні
У тыя гульні гуляць дазваляю.
Каханне разбурае і руйнуе
Алеж і адбудоўвае так сама
Крылы каб лётаць мне мацуе
Каб перажыці міладрамы.
Калі спаткаецца няўдача
Я не сумую і не плачу.
Нясе паветра бэзу пах
Салоду ад акацыі
Сустрэчы , развітання жах,
Як самапрызентацыя.
Праходзіць усё адным імгненнем
Рог месяца чакае вечар
Нібы душы маёй зацменне
І мы паспелі да сустрэчы.
Бераг вісіць дагары п яўкай
Буду са стопрацэнтнай яўкай
Пачакай , пачакай яшчэ крыху
І пакліч у начы мацней
Я пачую як быццам выбух
Сваё імя з тваіх грудзей.
Імя светлае як навальніца
Мне даслаў ў падарунак Божа
Як пачую , душа наталіцца
Імя Лі-лі-я , як прыгожа
Лі-Лі-я , Лі- лі-я , Лі-лі –я...
Ды тут , Я !
© Copyright: Лилия Медведева 2, 2014
Свидетельство о публикации №114021111961
Свидетельство о публикации №114021111961
Рецензии