Каб цябе апiсаць,Радзiма,
У паэтау не хопiць слоу!
Уся такая урачыстая,светлая,
Расквiтнела пад клёкат буслоу.
Зелянееш лясамi,лугамi,
Каласiшся у полi жытамi.
П`еш вадзiцу з крынiчак празрыстых.
Уночы песцiш месячык чысты.
Вось нарэшце паеду у Турау-
Ля чароуных крыжоу памалюся,
Каб быу мiр ды спакой
Над Радзiмай маёй Беларуссю!
Родны кут,я цябе не пакiну,
А калi куды i паеду,
То,як птушка увесну,вярнуся
У край,дзе ёсць Белавежская пушча.
Радзiме
© Copyright: Алёна Носко, 2014
Свидетельство о публикации №114020907046
Свидетельство о публикации №114020907046
Рецензии