Мацней жадаць, як я хачу -
На свеце ня бывае,
Здаецца, ў неба узлячу,
То зноў душа канае.
То плача каняй, а то зноў
Рагоча дзікім смехам,
Што ажно стыне ў жылах кроў
І пудзіць птушак рэха.
І я сяджу..., ашклёны зрок
Вядзе мяне далёка... ,
А у кампе, мо' назнарок,
Тваё мігае вока.
Мацней жадаць як я хачу...
© Copyright: Станислав Шастак, 2014
Свидетельство о публикации №114020600852
Свидетельство о публикации №114020600852
Рецензии