Ты ведаеш, калі ты штосьці кажаш,
Па шыі і спіне паўзе дрыготка,
А гукаў доўгая рука цярэбіць сэрца,
Праз вуха, мяккай сціплай ноткай.
І ўсцешна, слухаць голас твой,
Ратуе ён, ад усялякае турботы,
Як быццам, тая задаволеная котка,
Мурлыкае і ломіць рухавік самоты.
Калi ты штосьцi кажаш
© Copyright: Евгений Юрьевич Герасименко, 2014
Свидетельство о публикации №114012301543
Свидетельство о публикации №114012301543
Рецензии