Навагоднi вянок

Пераклад верша Таццяны Шэiнай "Новогодний венок"
http://www.stihi.ru/2011/12/19/5255

Пасьміхалiся калегі: «Вось кіно, дык кіно!
Трыццаць два - прайшла пара ў цуды верыць! »
А яна не чула жартаў, заплятла ў вянок
Лапкі хвоі, пясьць рабіны і верас.

«Што адной пад тэлевізар каля елкі скакаць?
Марыш, з'явіцца адтуль прынц пяшчотны?»
Толькі ёй спадобней дома Новы Год сустракаць,
Спасылаючыся на стан маркотны.

Бачыць лепшая сяброўка: набягае сляза.
Каб паменшыць адзіноты пагрозу,
Інстынктыўна здагадалася цішком заказаць
Віншаванне ёй ад Дзеда Мароза ...

... Каб прыйшло ў хату свята - ля дзвярэй дыванок,
Той, дзе вышыты чырвоныя макі,
Над дзвярыма - самаробны навагодні вянок.
У лёд - шампанскае, у вазу - прысмакі.

Не чакаючы ні цудаў, ні гасцей - на ўсе сто
Гэтай ноччу, бескарысна-бяссоннай,
Усё ж агледзела любоўна упрыгожаны стол -
І ... накрыла на другую персону.

... «Пры кар'еры, ды пры грошах - дык завёў бы сям'ю!" -
Сваякі яго бясконца даймалі.
«Не знайшоў, - ён ім адказваў, - я палоўку сваю,
А з чужой звязацца - радасці мала! »

Жыў, як людзі: праца-дом. Не ўжываў, не грашыў,
Быў з рукамі, меў дапытлівы розум ...
У Новы год - не дзеля грошай - проста так, для душы
Падпрацоўваў «Віншавальным Марозам».

Ён, балака, генератар незвычайных ідэй,
«Дзед-рамантык» - даспадобы быў людзям.
Усміхаўся: «Хоць чужых пазабаўляю дзяцей,
Раз сваіх, здаецца, доўга не будзе!"

... Трыццаць першае. Заказаў - пад паўсотні, не менш!
Усіх аб'ехаць бы паспець за паўночы!
У чужыя сем'і несці смех і радасць - шмат лепш,
Чым глядзець люстэрку ў сумныя вочы.

Хоць сябры яму з гулянкі пасылалі маяк:
"Пад'язджай ужо!" - у вус ён не дзьмуе -
«Дзесьці ж ёсць яна, адзіная палоўка мая -
Што таксама гэтай ноччу сумуе! "

... Вось - апошняя кватэра. Птушкі вокам - званок,
Дыванок, дзе макі - сонца макушкі,
На званку - арыгінальны навагодні вянок,
Перавіты яркай клецістай стужкай ...

У грудзях заледзянелых хтосьці лёд растапіў,
І, збянтэжаны, узрушаны нечым,
Дзед Мароз пайшоў на вуліцу і кветак купіў -
Руж у кошыку, пунсовых, дарэчы.

... Вось званочак спатыкнуўся, раптам выскачыў з нот -
Ды пракашляўся, зайшоўся ў «дын-доне» ...

У высокім зорным небе малады Новы год
Падміргнуў, залапатаўшы ў далоні ...
20.12.2012