Цёмна, дождык сееца...
За маім вакном
Час ніяк ня грэецца
Драўляным канём.
Думкі нерухомыя
Клічуць цэлы вечар
У сяло знаёмае
К любай на сустрэчу.
Ой, сяло далёкае
Адсюль ня відаць.
Шчасце яснавокае
Мне не адшукаць.
Свидетельство о публикации №114011201087