Нема седзячы—
думаю,
дзяле чаго сонца узышло –
сёння?
А ці ўзыдзе яно –
заўтра?
А можа і не аб гэтым –
Думала!
А, можа, і не думала –
Марыла.
Гледзячы на аблокі, што –
Плылі.
Цікавая стварэнне –
Чалавек.
Ён пазнае усё, толькі --
Не сябе.
А шкадуе толькі сябе і –
Нікаго.
А на двары слізка –
Было.
Так і усё жыццё, як на людзе –
Коўзаемся.
Каб потым, седзячы нема , проста –
Разважаць.
***
© Copyright: Аляксандра Лунная, 2013
Свидетельство о публикации №113121900378
Свидетельство о публикации №113121900378
Рецензии