БезНадЕжность...

МінскіЯ  Хронікі. БезнадзЕйнасць...

**("Погоня" - Исторический Государственный Стяг Беларуси -
бело-красно-белый с витязем на коне)
***
Я – ня  думаю  пра  гора...
Моц  няма  ўжо  гараваць...
Бо,  усім  нам  ТУТ  нядобра –
ці, то – жыць,
ці – працаваць...

Праца  добрая – ў  загоне...
Думка  спраўная – злачынства... 
Утаптана  ў  гразь  "ПагОня" –
продкаў  сцяг,
гістарычны  Сцяг  Айчыны...

Не  дае  прытулку  шурык...
Не  дае – заможным  быць...
Дваццаць  год,
як – дурыць, дурыць...
І  хоча – дАлей  нас  дурыць...

Што ж  за  Кара  на  Краіну...
Што  другі  дзесятак  год,
ТУТ, злачынцамі,  ў  магілу
заганяецца  народ ?

Усім  Дабыткам, з  нашай  Працы,
ну – як  такое  можа  быць !?
Адзін, Лайдак, распараджаецца...
Каб – яму,  палепей  жыць... 

Маці-Беларусь – да  сьмерці  зморана...
Некаму  на  Ёй – ійсці  ўпярод...
Знічтажаецца  Гісторыя...
Знічтажаецца – Народ...
*+*
07 Снежня 2013г.
**( гОра - гОре;  моц - сил;  няма  ўжо - уже нет; працавАць – трудиться; Праца – Работа,Труд; 
думка – мысль;  злачЫнства – преступление; прОдкаў – прЕдков;  АйчЫны – Отчизны, Родины;
 прытУлак - место для жизни; замОжны – зажитОчный, имУщий; Кара  на  КраІну – Наказание на Страну;
злачЫнцы – преступники;  ДабЫтак – Доход; з Працы – с Труда; ЛайдАк – Бездельник;
 палЕпей – получше; да  сьмЕрці  змОрана – смертельно измУчена).