i варта табе зачыніць за мной дзверы,
як зіма праб'е насковзь сваім холадам гэтыя сцены.
мы будзем кружыцца завеяй ў нагах адзін аднаго.
два снежных ваўка з ікламі, голадам
і ня выказанай пяшчотай у вачах.
зачыні гэтыя дзверы за мной -
пакінь ваўчыцу назаўжды без яе ваўка.
чуеш як яна вые ў адзіноце?
зіма дыхае за спіной.
я адчуваю як пакрываюцца інеем вейкі.
дурноцце.
аднак чамусьці цямнее ў вачах.
абнімі мяне,
адагрэй мяне,
пабудзі мяне раніцай.
нам ужо ніколі не выратавацца.
давай застанемся шматкроп'ем ва ўсіх радках.
давай сустрэнемся ваўкамі ў наступным жыццi.
абнімі мяне,
адагрэй мяне,
не пакінь.
04/12/2013
волки
© Copyright: Музы Нет, 2013
Свидетельство о публикации №113120409310
Свидетельство о публикации №113120409310
Рецензии