Местечковый грант

Са  зборніка  "Гішторыі  дзеда  Алега".

Месцячковы  "грант".
*("грант" — безвозмездная субсидия предприятиям, организациям
и физическим лицам в денежной или натуральной форме).

Атрымаў  я  вестку – з-за  мяжы.
Я – і  не  чакаў, капаўся  ў  агародзе.
А  рыдлёўка – дзынь!
Гляжу – прыкопаны  ляжыць,
камянюка,
быццам  злодзей...
Не  было  яго  тут,
не  былО !
ЎвЕсну  бульбу  сОдзіў –
была ж  чыста...
І, спачатку, зло  мяне  ўзяло –
гэта жа  другая,
ў  нЫнчам  гОдзе,
мне  "пасылка" – ад  суседа-ахвярыста !
Абкапаў  і  ахнуў – не  камЕнь – валун !
Гэта ж  што ?
Сусед, тут  з  валунОм,  ўсю  ноч  валАндзіўся ?
Тут жа – немагчыма  аднамУ !
То – сусед  мой, можа  ў  нейкай  бандзе ?..
А  то – ён  можа  шчэ  ў  "вярхах",
гэтай  банды, і  мяне – пад  корань  можа  зьвесці...
Банда жа – яна  заўжды  ўпацьмАх...
кабы  ўціхара  які-там  ўрэд  людзЯм  нанЕсьці...
Банда – ноччу...
...зАраз – трэба ж  нешта  з  валунОм...
Пакуль  бандыты  адсыпАюцца.
Аднаму – ня  ўзяць  мне  на  пад’ём...
І  здагадаўся – можнА ж   падкапацца !
Бо, пад  валуном – такі  пясок...
У  сарай  знясУ –
пОйдзе  на  сумЕсь  з  цаментам !
Апалубку  зраблю  з  дасок –
узвяду  з  раствору  пастамЕнту...
Час  які  там  вольны  будзе –
пастаЮ...
Сам.
А  што... НядрЭнная  скульптура...
Вунь, у  музэй – білеты  прадаюць !
А  я – задармА ! 
Вяскоўцам  нашым  ўсім ! 
Культура...
Я – пясочак  выграбаю...
Камянюка – лезе  ўніз...
Я ж – да  працы  ўпАртасць  мАю...
Калі  ўзяўся – не  спыніць !
Праз  гадзіну, ці  там  болей,
спОўз  валУн  углыб, як  змей...
Перакур  зрабіў,
прыкідваю – а  мо, даволі...
Вырашыў – што  трэба  паглыбЕй.
І  тут, калі  капнуў  раз  трэці...
Нешта  выгграб  я  з  пяском...
Чарапкі  там  нейкія... ну, сьмецце...
А  сярод  сьмецця –
блісканула  залатцом !
Кінуў  клопат  пра  камЕнь  я...
Бо, які  ўжо  тут  камЕнь !
Тут  можна  ўраз – стаць  багацеем !
Калі  капаць  табе  ня  лень !

Што  там  былО ?
Гаршок  дзесятак  царскіх !
Дзе  іх  падзеў ?
Іх – у  "БеларусьбАнк"  уклАў  я...
СтарЫ   дурак...
Вось  там  і  зніклі мае  мары, і надзеі – 
пажЫць  па-пАнскі...
Клад  мой, тАмацькі  ўнутрАх,
кудысь  прапаЎ... 

Ня  верыце ?
Я ж  не  брашу, як  нейкі  гад !
Пабачце – пасярод  двара,
стаіць жа  пастамЕнта !
Дык  яна – з  таго  пяска,
які  накавырАў,
калі  закапываў  камЕнь  я,
дзе  ў  Яме  і  ляжаў –
чэкАнкі  царскай, 
клад...
*+*
1 снежня 2013г.
**( атрымАў  я  вЕстку – получил я весть;  мяжа – межа; 2 смысла: а)- граница между странами;
б) – граница,полоска непаханая между огородами; не  чакАў – не ожидал; рыдлЁўка – лопата;
бЫццам – будто; ў  нЫнчам  гОдзе – в нынешнем, этом году; валАндзіўся – стяжестью возился;
немагчЫма – невозможно; заўждЫ  ўпацьмАх – всегда в темноте; зАраз – трЭбА ж  нЕшта –сейчас надо что-то; вОльны – свободный; да  прАцы  ўпАртасць  мАю – в работе упёртый; не  спынІць – не остановить; праз  гадзІну – через час;  мо, давОлі – может довольно,хватит; сьмЕцце – мусор; сярОд – посреди; кінуў  клОпат – бросил  заботу; ўрАз – сразу; знІклі мае  мАры, і надзЕі – исчезли мои мечты и надежды; пабАчце – посмотрите).