ЖАЛЕЙКА (пераклад на беларускую мову)
Я спытаў жалейку, што ў траве ляжала:
«Хто цябе тут кiнуў, любая мая?
Ты маўчыш, а ўчора для ўсiх гучала,
Гукi тваёй песнi прыняла зямля.
Медзяком не гнутым, чалавекам божым,
Добрым, закаханым быў i я, паэт,
А цяпер знямеў я, як касою скошан,
Як зладзейка доля, не патрэбен свет.»
„Што ж, - жалейка цiха зацягнула з жалем,
Час прыйшоў апошнi з дымам над ракой.
Памятаеш млын той, дзе да зары спявалi?
Гэтага на старасць хопiць нам з табой.»
Сяргей Брандт, 30.10.2013
Свирель. Василе Александри
© Copyright: Сергей Брандт, 2013
Свидетельство о публикации №113103100471
Свидетельство о публикации №113103100471
Рецензии