Пры дарозе на мяжы
Дываном зялёным
Крапіва вакол паўзе,
Як зладзей шалёны.
Узяў рукамі,ох пячэ!
Рук ажно не чую.
Мабыць,браткі,я нажыў
І хваробу тую…
Чым лячыцца мне цяпер,
Хто мяне навучыць?!
Чым спякоту тую зняць?
А то ж так–замучыць.
А ні есці,а ні спаць
Не дае мне "жгучка."
Кажуць людзі-пацярпі,
Паздаравееш хутка!
Ды і ногі палячы
Крапівой пякучай,
І назаўтры станеш ты
Як той дуб магучы!
Крапiва
© Copyright: Людмила Шаблыко, 2013
Свидетельство о публикации №113102510074
Свидетельство о публикации №113102510074
Рецензии