Залетел ко мне Агелочек

Са  зборніка  “Гішторыі  дзеда  Алега”.

Завітаў  да  мяне  АнЁльчык.
***
Непакой  у  сэрцы  затурбоціў,
пра  жыццё  унукаў  ды  дзяцей...
Я  старЫ  ўжо, і  няма  той  моцы,
каб  іх  Лёс  трымаць  ў  сваёй  руцэ...

Я  паклікаў  да  сяб  свайго  АнЁла,
што  з  дзяцінства  мяне  шчыльна  апякаў...
Толькі  дзесьці  быў, напэўна, ён  далёка,
мабыць, Богу  справаздачу  дакладаў...

Што ж  рабіць ?...
Турбота  рэжа  сэрца,
дзе ж  падтрымку  шчырую  знайсці...
Я ж  з  АнЁлам  справы  вырашаў  з  маленства,
з  іншым  кім  ня  трэба  і  вясцісь...

Я  сяжу  апоўначы  у  думках,
сэрца  б’е  крывёю  мне  у  скроні...
Раптам  чую:
– Ну-ка, дзед  Алег, пасунься,
я – ад  унука  тваяго, Мірона...

І  прысеў, каля  мяне  АнЁльчык,
і  такі ж, як  і  Мірон, малЫ...
Вёў  размОву  ён, са  мною, гэтай  ноччу,
каб  ня  браў  турбот  да  галавы...

Што  была  сустрэча, у  АнЁлаў,
тых, што  пры  унуках, ды  пры  дзЕцях...
І  яго – мяне  каб  супакоіў,
выдзелілі  з  добрай  весьццю....

Да  старога – сАмага  малОга,
каб  турботы  перасталі  калаціць...
Што  даюць  АнЁлы  слова –
прыглядзяць  за  ўнукамі  з  дзяцьмі...

Чмокнуў   мАлы   мне  ў  сівую  скроню,
быццам бы  унучак  мой, Мірон...
І  зляцеў  увысь, АнЁл  майго  Мірона,
бо  павІнен  быць  каля  Мірона  ён...

Зараз  вось  сяжу...
Куру...
П’ю  кАву...
І  такі  спакой  ў  маёй  душы...
Дзякуй  за  размову-Весць,
АнЁльчык-ўнук, ласкАвы –
пад  прыглядам  Вашым,
мае  дзеці-малышЫ...
*+*
20 кастрычніка 2013г.
**( затурбОціў – встревожил;  мОцы – Силы; Лёс  - Судьбу; трымАць - держать; паклІкаў – позвал; 
АнЁл – Ангел; шчЫльна  апякАў – плотно опекал; справаздАчу отчёт; падтрЫмку  шчЫрую   - поддержку искреннюю; спрАвы – дела; апОўначы  у  дУмках – полночью, весь в  мыслях; скрОні – вискИ;
пасУнься – подвинься; турботы – тревоги,беспокойства;  прыглядзЯць – присмотрят; зарАз – сейчас; дзЯкуй – спасибо; пад  прыглЯдам – под присмотром).