стихи на татарском языке

Урамдагы утлар балкышында
Минем тљнем очкынланып яна —
Шђџђрем, гњя тере, сулыш ала.
Яћгырныћ авыр тамчылары тамды
Чал Екатеринбургныћ ташларына.

Шљбџђсез, мин гашыйкмын
Саф сулышына ќилнећ,
Яфрак пышылдавына, дулкыннар шавына,
Узгынчыныћ адымына, тљннећ тормышына —
Екатеринбург, син ђкияти љнем.

Нилђр бирђ алырмын мин
Санакныћ икенче ягындагы сића?
Ирек — њзећ телђгђнне сљйлђ,
Кыяфђтећ булсын телђгђнећчђ,
Кем икђнсећ — шул њзећ булып кал.

Яћгыр тњгелеп бетте.
Минем сагышым якты.
Мин аныћ турында,
Челтђрдђге гади кыз турында уйлыйм:
Аны њбђргђ язмаган.

Ул виртуаль туташ —
Чынбарлык.
Бары тик мин сића
Кагыла алмыйм:
Арабызны йљзлђр чакрым аера.

Минем бђлђкђчем, туташ —
Кайдадыр бњтђн шђџђрдђ.
Књћелем ќылына
Ул мине уйлаганда —
Уйларым љемнђн еракта.

Књћелемдђ њсентелђр яшђрђ, тормышым
Ќанланып кайный.
Бик књпне телимен, ахры:
Тутырып, касђне эчђсем,
Књкрђк тутырып сулыйсым килђ —
Иреннђрећ янында минем сусавым.