Спiць Анёл мой...

Спіць Анёл мой, быццам зорка
Сонцу дзённы здаўшы пост.
А пад коўдрай штосьці звонка
Сны бурчаць сабе пад нос.

Спі, Анёл мой, ціхамірна
Дзверы ў казкі адчыняй,
Дзе спявае песні ліра,
Дзе вяселле б'е праз край.

Дзе ні пошасць, ні пакута
Не крануць тваёй душы,
Дзе ад шчасця згіне смутак
Моўчкі ў казачнай глушы.

Дзе дзівосныя жывёлы
Пьюць вясёлку ля ракі,
Дзе ружовыя каровы
Рвуць цукеркі на пашы.

Дзе мядовым лёгкім пухам
Карамельныя палі
Засцілае завіруха
Ўлетку шчодра па зямлі.

Дзе кружацца ў карагодзе
Зайчаняты і ваўкі,
Дзе з дарункамі прыходзяць
Кожны дзень чараўнікі...

Спіць Анёл мой, быццам зорка
Сонцу дзённы здаўшы пост.
Толькі зноў праменьчык тонкі
Раніцой казыча нос... :)


Рецензии
Цудоўная калыханка! Дзякуй, Андрэй! З цяплынёй, Ірына.

Ирина Беларусова   25.09.2018 17:39     Заявить о нарушении
Вам дзякуй, Ірына!
Выбачайце за спазненне з адказам...
Жадаю натхнення і яскравай восені!

З узаемнасцю,
Андрэй.

Андрей Ястремский   01.10.2020 20:34   Заявить о нарушении
На это произведение написано 60 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.