Пустота окружает пространство,
Вытесняет его изнутри.
Так моё обедневшее царство
Оживает с восходом зари.
В нём слабее ветра и деревья
Каменеют доглядом горгон,
Робок цвет, еле-еле течение,
После молний не слышится гром.
И душа моя жалкой подпоркой
Покосившийся терем судьбы
Из последнего держит. Вот только
Знаю я - дни её сочтены.
Выясняя сегодня причины
Череды постоянных утрат,
Понимаю. Фальшивка из глины
Я - себя самого результат.
Сторонился, боялся, не встретил,
Не нашёл, что искал, развенчал.
Согласился убить на рассвете,
"Грех за грех" - я себе отвечал.
Устремляя свой взгляд в бесконечность,
Ухожу из реальности прочь.
Погружаясь в безликую вечность,
Разбавляю присутствием ночь.
29.09.2013
Визуальные ассоциации: Бернардо Бертолуччи 'Конформист'(1970)
Аудиальные ассоциации: Georges Delerue "Il Conformista"(1970)
Пустота
© Copyright: Юраан, 2013
Свидетельство о публикации №113092902813
Свидетельство о публикации №113092902813
Рецензии
სივრცეს გარს ერტყმის სიცარიელე
აღწევს შიგნით და იქედან დევნის.
ჩემი სამეფოც ოდეს ძლიერი
სულს ღაფავს, მაგრამ აისს ჯერ ეტრფის.
.......
დასუსტებულა მასში ქარები
აქვავებს ხეებს უკვე გორგონა,
დინება, ფერი - მთლად მიმქრალები
ჭექა-ქუხილი ჰგავს ცისა მონას.
........
სულის საყრდენი - ძირგამომპალი,
ბედის ბორბალი უკუღმა ბრუნავს.
ვიცი, ჩემია ყოველში ბრალი
და ბროლის კოშკი ჰგავსა უკვე ბუნაგს.
..........
და მაინც ვეძებ, ვქექავ მიზეზებს.
დანაკარგების ვთვლი ისევ რიგებს.
ვხვდები. ყალიბი თიხისა ზეზე,
თუ არა შენ თავს - სხვა ვინ გაგიგებს.
.........
განზე გამდგარი, მშიშარა, ყალბი,
რასაც ვეძებდი, ავხადე ჯვარი.
მთლად გარიჟრაჟზე გავთელე ვარდი,
თავს ვარწმუნებდი - ,,თვალის წილ თვალი,,.
........
უსასრულობას ვუმზერ და ვფიქრობ,
რეალობისას ვერ შევცვლი რამეს.
მარადისობა მითრევს და მითხოვს,
და მხოლოდ სუნთქვით ვაჯერებ ღამეს.
........
Тинатин Менабде 04.01.2016 13:39 • Заявить о нарушении
აღწევს შიგნით და იქედან დევნის.
ჩემი სამეფოც ოდეს ძლიერი
სულს ღაფავს, მაგრამ აისს ჯერ ეტრფის.
.......
დასუსტებულა მასში ქარები
აქვავებს ხეებს უკვე გორგონა,
დინება, ფერი - მთლად მიმქრალები
ჭექა-ქუხილი ჰგავს ცისა მონას.
........
სულის საყრდენი - ძირგამომპალი,
ბედის ბორბალი უკუღმა ბრუნავს.
ვიცი, ჩემია ყოველში ბრალი
და ბროლის კოშკი ჰგავსა უკვე ბუნაგს.
..........
და მაინც ვეძებ, ვქექავ მიზეზებს.
დანაკარგების ვთვლი ისევ რიგებს.
ვხვდები. ყალიბი თიხისა ზეზე,
თუ არა შენ თავს - სხვა ვინ გაგიგებს.
.........
განზე გამდგარი, მშიშარა, ყალბი,
რასაც ვეძებდი, ავხადე ჯვარი.
მთლად გარიჟრაჟზე გავთელე ვარდი,
თავს ვარწმუნებდი - ,,თვალის წილ თვალი,,.
........
უსასრულობას ვუმზერ და ვფიქრობ,
რეალობისას ვერ შევცვლი რამეს.
მარადისობა მითრევს და მითხოვს,
და მხოლოდ სუნთქვით ვაჯერებ ღამეს.
........
Тинатин Менабде 04.01.2016 13:39 • Заявить о нарушении
На это произведение написано 40 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.