Лявон Вольский. Будем белорусами
БУДЕМ БЕЛОРУСАМИ!
Раньше не бывало, а теперь всего навалом.
За это мы скажем: Господу Слава!
Изрёк творец мира в фристайлавском стиле
Сакральное: "Будем!"— и Беларусь появилась.
Ихтиозавры и другие ящеры...
Вначале в океане мокли пращуры,
Потом покинули ту водную стихию
И имя «невры» сразу получили.
Издревле невры, с начала веков,
Стукнувшись в пень, обращались в волков —
Такая привычка была у народа...
Кланялись Житню, Перуну, Дажьбогу
И Коловрату — ведь жили в поганстве,
Но уж стучало к ним в дверь христианство.
Будем же знать свой род,
бесшабашный народ,
белорусский народ!
Лето восемьсот шестьдесят второе
от Рождества Христова —
О Полоцке в летописях первое слово.
Скоро Собор тут построят Софии
(В мире три храма лишь были такие).
Всеслав Чародей — тамошний князь
Зачотный исторический персонаж!
И ещё здесь жила Ефросинья Святая,
Память о ней в столетьях не тает.
Для неё изготовили редкостный крест
(шедевр из разряда супер-пупер-чудес),
Но в годы войны артефакт тот исчез —
Такой, извиняюсь, Грааль этих мест.
Но дальше следуем, без канители долгой.
Настало, наконец, княжение Миндовга.
И тут заметить должно нам с тобою —
Русь Белая тогда звалась Литвою,
Точней — Великим Княжеством Литовским
С гербом "Погоней" и отличным войском.
Шагаем далее дорогой нашей пыльной.
Князь Гедимин основывает Вильнюс.
Сон легендарный — в доспехах волчище...
Ты в Википедии это отыщешь.
Будем же знать свой род,
бесшабашный народ,
белорусский народ!
Лето тысяча триста шестьдесят второе.
Копья и стяги стоят посредь поля.
Войско Литвы возле Синей Воды
Разбило трёх ханов Золотой Орды.
И Княжество Литовское вдруг стало
Крупнейшей европейскою державой.
Давайте развернём наш свиток дальше.
Витовт в Литовском Княжестве у власти.
Литве Тевтонский Орден угрожает.
Грюнвальдский бой проблему разрешает.
Витовт с Ягайлой, польским королём,
Крестовых рыцарей снесли в металлолом.
Франциск Скорина был знатный мажор.
Учился не в Полоцке — за рубежом.
И эту науку не зря постигал —
Белорусскую Библию в Праге издал.
И воины наши не худшие были —
Московское войско под Оршей побили
В тысяча пятьсот четырнадцатое лето.
Но — далее в путь, довольно про это!
Хоть на минуту задержимся тут:
Третий Литовский подписан статут.
И под Киргхольмом побили мы шведов,
Если ты прежде об этом не ведал.
Будем же знать свой род!
Под Могилёвом в сражении жестоком
Семь тысяч легло оккупантов с Востока.
Каких оккупантов? Ну, тех, что поныне
Братский российский народ носят имя.
Их называли ещё "московиты",
А мы уже жили в Речи Посполитой —
Белорусско-литовско-польской державе —
Что всех соседей вокруг раздражало.
Три раздела Речи Посполитой —
Вот так — взяли нас и поделили.
Самый жирный кус Россия съела...
В среде шляхты недовольство зрело.
И вот — на сцене Тадеуш Костюшко.
Незабвенно имя его. Потому что
Тадеуш был истинным революционером —
В свободу, братство и равенство верил.
Даже в Штатах сражался за те идеалы.
Но царизм за решётку героя отправил.
Будем же знать свой род!
В дни наполеоновского вторжения
Белорус с белорусом вступил в сражение,
А в тысяча восьмьсот шестьдесят третьем
Вновь восстание пожарами светит.
Кастусь Калиновский, Белоруссии сын,
В отчаяньи, в горечи, в скорби он жил,
Поднял косиньеров, сам дрался отважно,
А всё же в Лукишках повешен однажды.
Вот век двадцатый уже на подходе.
Пора развивать культуру народа!
Богушевич, Богданович, Колас и Купала,
Ластовский, Луцкевич... Вас было немало!
Десятки и десятки выдающихся имён...
Но уже революция пылает красным огнём.
А в революционные страшные времена
Появляется на карте новая страна.
Зовётся красиво она: БНР.
Её годовщину мы празднуем и теперь.
Но вдруг ниоткуда, как из дырки от бублика,
Появляется совсем другая республика.
С названием уже не романтическим —
Советская Социалистическая.
Двадцатые годы. Памятные времена.
Белорусизируется наша страна.
Писатели пишут выдающиеся произведения,
Витебские художники в добром настроении...
И так было, пока не пришёл тот
Кровавый тридцать седьмой год.
Но это было лишь преддверие ада.
Впереди была Вторая Мировая.
Были оккупанты, были партизаны,
Снова Отчизну в клочья терзали...
Опять белорусы с обеих сторон...
И льётся родная братская кровь.
Конец войне! Сдавай автомат!
И вот уже в небе летит космонавт.
Машеров речи в Кремле говорит.
О Ясе поёт ВИА "Песняры".
Кит конструирует что-то для НАСА.
А мы остаёмся с республикой нашей.
Республика Беларусь — имя её теперь.
Приняли флаг, утвердили герб.
Песни поём и читаем поэтов...
Год тысяча девятьсот девяносто первый...
Будем же знать свой род!
Бесшабашный народ,
белорусский народ...
На том многоточие... В руки вам флаг.
Продолжение сам напишешь, земляк...
Будем же знать свой род!
Бесшабашный народ,
белорусский народ... (4 раза)
(перевод с белорусского)
----------------------------------
Оригинальный текст:
Лявон Вольскі
Будзьма беларусамі!
Не было раней нічога, а цяпер усяго многа.
За гэта мы мусім падзякаваць Богу,
Ён ствараў наш свет у жанры фрыстайлу,
Прамовіў “Будзьма!”, і Беларусь паўстала.
Іхтыязаўры і іншыя цмокі…
Мы напачатку ў акіяне моклі,
А потым пакінулі водныя нетры
І займелі мы назву “неўры”.
Неўры здавён, ад першых вякоў
Пераўтвараліся ў ваўкоў —
Такая вось звычка была ў народа…
Жыцень, Пярун, Дажджбог і Кола Сварога —
У паганскіх багоў продкі нашыя верылі,
Але ўжо хрысціянства грукае ў дзверы ім.
Будзьма ведаць свой род, шалёны народ, беларускі народ!
Год 862 ад нараджэння Хрыстова —
Пра Полацак першыя летапісныя словы.
Ў тым Полацку збудуюць сабор Святой Сафіі
(У свеце былі толькі тры такія).
Тамтэйшы князь Усяслаў Чарадзей
Быў чоткі персанаж, але слухай далей!
У Полацку жыла Еўфрасіння Святая,
Памяць пра яе ў стагоддзях не тае.
Для яе зрабілі знакаміты крыж
(Не проста супер, а супер-звыш),
Але ў апошнюю вайну артэфакт прапаў.
Такі вось, прабачце, мясцовы грааль.
Ідзем далей, не марудзім доўга.
Час надышоў князя Міндоўга.
І тут мы зацяміць мусім з табой —
Тады Беларусь называлі Літвой,
А дакладней — Вялікім Княствам Літоўскім
З гербам “Пагоня” і суперскім войскам.
Пакрочым далей сваім шляхам пыльным.
Князь Гедымін засноўвае Вільню.
Сон легендарны — ваўчара ў латах…
На Вікіпедыі пра гэта багата.
Будзьма ведаць свой род, шалёны народ, беларускі народ!
Год 1362-гі.
Шчэрацца дзіды. Лунаюць сцягі.
Нашыя войскі ля Сіняй Вады
Разбілі трох ханаў Залатое Арды,
І Княства Літоўскае раптам — о-па! —
Зрабілася буйнейшай дзяржавай Еўропы.
Давайце далей разгортваць світак.
У Княстве Літоўскім княжыць Вітаўт.
Тэўтонскі Ордэн нам пагражае.
Пад Грунвальдам бітва ўсё вырашае.
Вітаўт з Ягайлам, польскім каралём,
Крыжакоў адправілі ў металалом.
Францішак Скарына — канкрэтны мажор.
Вучыўся не ў Полацку, а за мяжой.
І з гэтай навукай ён добра парадзіў —
Беларускую Біблію выдаў у Празе.
Вайскоўцы былі ў форме не горшай —
Паклалі маскоўскае войска пад Оршай
У 1514-м годзе,
Але годзе пра гэта, наперад мы пойдзем!
Хвілінны прыпынак — зараз і тут
Зацверджаны Трэці Літоўскі статут,
А пад Кіргхольмам разбілі шведаў,
Відаць, ты пра гэта раней не ведаў.
Будзьма ведаць свой род!
У Магілёве ў бітве апантанай
Сем тысячаў палегла акупантаў.
Якіх акупантаў? Ну, гэтых… З Усходу —
Прадстаўнікоў братняга расейскага народу.
Іх называлі яшчэ “маскавіты”,
А мы ўжо ў Рэчы жылі Паспалітай —
Беларуска-літоўска-польскай дзяржаве —
І чамусьці суседзяў усіх раздражнялі.
Тры падзелы Рэчы Паспалітай —
Вось так — узялі нас і падзялілі.
Найбольшую частку з’ела Расея…
Сярод шляхты незадаволенасць спее.
На сцэне з’явіўся Тадэвуш Касцюшка.
Запомніць імя гэта трэба. Таму што
Тадэвуш канкрэтным быў рэвалюцыянерам —
У свабоду, роўнасць, братэрства верыў,
Змагаўся за гэта нават у Штатах,
Але рускі царызм яго кінуў за краты.
Будзьма ведаць свой род, шалёны народ, беларускі народ!
Падчас напалеонаўскага землятрусу
З беларусамі біліся беларусы,
А ў 1863-м
Паўстанне ізноў пажарышчам свеціць.
Кастусь Каліноўскі, сын Беларусі
Ў роспачы быў, у гаркоце, у скрусе,
Падняў касінераў, смела біўся ў палях,
Але ў пятлі на Лукішках скончыў свой шлях.
Свет на мяжы ХХ стагоддзя.
Трэба падымаць культуру ў народзе!
Багушэвіч, Багдановіч, Купала і Колас,
Ластоўскі, Луцкевіч… Багата было вас!
Дзясяткі й дзясяткі выбітных імёнаў…
Але ўжо рэвалюцыя палае чырвоным.
Ну вось. У рэвалюцыйных жахах
З’яўляецца новая дзяржава.
Завецца прыгожа яна: БНР.
Яе ўтварэнне святкуем і цяпер.
Але раптам аднекуль — з дзіркі ад бубліка —
З’яўляецца іншая на табе рэспубліка.
Завецца ўжо не рамантычна яна —
Савецкая сацыялістычная.
20-я гады. Векапомны час.
Беларусізацыя пануе ў нас.
Пісьменнікі пішуць выдатныя творы,
Мастакі ў Віцебску заўсёды ў гуморы…
І гэтак было, пакуль не прыйшоў
Год 37-мы, крывавае шоу.
Але то шчэ была апраметная.
І вось пекла — Другая сусветная.
Былі акупанты, былі партызаны,
Краіну ізноў на шматкі разгрызалі…
Ізноў беларусы з абодвух бакоў…
Ліецца кроў родных братоў.
Канец вайне! Здавай аўтамат!
І вось ужо ў небе ляціць касманаўт.
Машэраў, прамову сваю гавары!
Спявайце пра Яся грамчэй, “Песняры”!
Барыс Кіт, рабі вынаходкі ў НАСА,
А мы застанемся з краінай сам-насам.
Рэспубліка Беларусь — яе назва цяпер.
Прыняты сцяг, зацверджаны герб.
Спяваюцца песні, чытаюцца вершы…
Год 1991-ы…
Будзьма
Ведаць свой род!
Шалёны народ, беларускі народ…
На гэтым шматкроп’е. У рукі вам сцяг
Хай кожны напіша ўласны працяг…
Будзьма
Ведаць свой род!
Шалёны народ, беларускі народ…
Будзьма
Ведаць свой род!
Шалёны народ, шалёны народ…
Фильм:
http://www.youtube.com/watch?v=oDvx3E2_kOc
Свидетельство о публикации №113092501250