Начо кам з бял знай...
На тонкім алоўку не злётаць да зор,
Вялікае сэрца стрывае сто ран,
А кволаму хопіць адной.
І памяць ніколі не сойдзе ў нябыт,
І нашчадка не змогуць маны,
У краі, дзе шумяць векавыя дубы,
Дзе не зрыты яшчэ курганы.
-20.9.13.
Свидетельство о публикации №113092401582