Ноч перад вялiкiм святам

Узмахнула ноч крылом,
Прылягла на дахi хат.
Да зары, з лучынкай зноў,
Бродзiць месяц, яе брат.

Ценню цягнуцца за iм
Рэчкi з квёлых завiрух.
Па камiн у снезе млын
I не бачны сад, раўчук...

Зоркi кропкамi дрыжаць
I крычыць, злуецца птах,
Што не можа доўга спаць,
Пад страхою, у сянях.

Над ракой зшарэла цень,
Не знайсцi на белым шлях.
I прачнецца новы дзень
З завiрухай на палях.

Сяргей Брандт,  18.12.2012               


Рецензии