Лісце жухне,вянуць кветкі,
Нібы спяць малые дзеткі.
Усё знікае хараство…
Больш не радуе яно...
Сонца грэе ўжо не гэтак,
Наступае цемра кветак.
Зноў халодзіць вецярок,
Ад яго дрыжыць дубок.
Дожджык стукае,шапоча,
Развітацца нібы хоча...
І мароз глядзіць у аконца,
Ён турбуецца бясконца.
Ўсё навокал застывае
І ціхЕнька засынае.
Восень-1
© Copyright: Людмила Шаблыко, 2013
Свидетельство о публикации №113091610543
Свидетельство о публикации №113091610543
Рецензии