ВОСЕНЬ
Гэта — восень, восень, восень...
Я развiтваюся з летам.
Неба выцвiлая просiнь
Над прыцiхлым белым светам.
Пажаўцелая атава.
Цiшыня i адзiнота.
I каму якая справа,
Што ў вачах маiх самота...
Гэта — восень, восень, восень
У маiм збалелым сэрцы.
Можа, гэта мне здалося?
Можа, гэта мне здаецца?
Жоўты сад лiсты губляе,
I прыходзiць шкадаванне,
Што з лiстамi адлятае
I самота, i каханне...
Восень
© Copyright: Леонид Пранчак, 2013
Свидетельство о публикации №113091008060
Свидетельство о публикации №113091008060
Рецензии
І такой бывае восень... Дзякуй Леанід за цудоўныя вершы! З павагай, Ірына.
Ирина Беларусова 15.11.2013 17:12 • Заявить о нарушении
Ирина Беларусова 15.11.2013 17:12 • Заявить о нарушении