стрымаць агонь які палае маладосцю
які адчуў свабоды колісь смак
пустая справа бо яго да сонца
цягне услед за марай лёсу шлях
як не спыніць усе хвалі акіянаў
так і не знішчыць дух той векавы
які застаўся нам з дзядамі
ім дзякую за ўсё што збераглі
за увесь наш скарб, за мову, казкі, спевы,
бясконца буду дзякуй гаварыць
і буду, буду я сумленна
па гэтым хвалям услед імі плыць
і не стрымаць агонь які пылае маладосцю
калі да сонца шлях яго ляжыць
бо колісь так ў маладосці продкі
ярчэй ўсіх зор гарэлі на зямлі
стрымаць агонь як палае маладосцю
© Copyright: Евгений Пешко, 2013
Свидетельство о публикации №113090905128
Свидетельство о публикации №113090905128
Рецензии