Звездопад
Сон няйдзЕ…
ДзівОсна ноч…
Зоркі пЫрскаюць…
Я пад яблыняй сяжу -
наглядАючы…
Вунь,
адна…
Ляціць уніз,
дагарАючы…
Я яе пашкадавАў…
Я нічога не намАрыў…
Мне і так - нядрЭнна...
Хай камусьці,
а не мне...
Можа,
нешта там каму -
больш чым мне
патрЭбна…
*+*
19 жніўня 2013 г. Косава.
Свидетельство о публикации №113082909433