НАШЫ ДУШЫ - КАТАРЖАНЕ.
Забываюцца дзЁнныя клопаты,
калі вечар з табою побач...
Думкі ўвЕчары нетаропкія...
Цішыня...
Напаўзае апоўнач.
Я – адзін сярод цэльнага Космасу.
Як мурАш пасярЭдзіне лога...
Ахапляе страшэнная роспач
ад бясконцасці зоркасхона...
Мы – смяротныя ў гэтай бЕздані
сонцаў-зорак і метагалактык.
І ляцяць нашы душы нЕкуды,
па бясконцасьці,
як рамантыкі...
І ляцяць яны ў вечным пОшуку
нездабытага на Зямлі...
Дзіркі Чорныя – Космасу Коршуны
ловяць душы, каб не ўцяклі.
І вяртаюць да нас,
дзіцЯтак.
Душам шлях забаронен ў Абшар.
І жывуць яны ў нас,
вінаватыя
за Зямны прыцягнення ЦяжАр...
*+*
31 ліпеня 2013г. Ноччу у Косава.
Наши души - каторжане
© Copyright: Олег Буйницкий, 2013
Свидетельство о публикации №113082903060
Свидетельство о публикации №113082903060
Рецензии