Спытауся сын:" Цi вырасту я, тата?"
- Вядома ж, сынку. Як i бацька твой, i дзед.
Мяне таксама вечарам у хату
Бацькi гукалi гледзячы у след.
Я, як i ты, любiу гуляць у снежкi,
На лыжах з горкi пракацiцца з вецярком.
Улетку, трохi збочыушы са сцежкi,
Смалой напоуненым падыхаць халадком.
Так, як i ты, цiшком збягау да рэчкi.
Iрвау на полi, на жыгневым, каласкi.
I з сябрукамi, з недарэчнай спрэчкi?
Ледзь не пускау у справу кулакi.
У мяч гулялi. Бегалi, крычалi.
Хiба ж улетку можна не крычаць?
На бацькава:" Дзе доуга быу?" маучалi,
Не ведаючы нават, што сказаць.
Я быу гарэзлiвы. I ты у мяне удауся.
Хацеу бы сам сябе я падмануць,
Ды час, вiдаць прыйшоу, каб я прызнауся:
- Як хочацца дзяцiнства павярнуць!
СЫНУ
© Copyright: Владимир Шиманович 2, 2013
Свидетельство о публикации №113072500786
Свидетельство о публикации №113072500786
Рецензии
I Вам дзякуй на добрым слове.
З удзячнасцю,
Владимир Шиманович 2 15.05.2014 20:32 Заявить о нарушении
З удзячнасцю,
Владимир Шиманович 2 15.05.2014 20:32 Заявить о нарушении