Назревший Разговор

МінскіЯ  Хронікі. Патрэбная  Размова.

Краіна, гэта – людзі ?
Ці, зямлЯ…
Твая, зямлЯк, напрЫклад, і  мая ?
Ці,  ТУТ  падвОрак  чЫйсьці  ТАК  і  будзе…
Таго, хто  мніць  сябе  наўрОдзі  КаралЯ ?

Краіна – Беларусь ?
Ці, асабіста –  шурыка  Сядзіба ?
Тады – халопы  тута  людзі,
што  ня  дзіва…
Таму – усё  ягоным  будзе,
халопы  што  з  палЁў  яго  збяруць…

Ой, людзі, людзі...
Дзе ж  Вы, як  Народ ?
Чаму  Вас  тут – ні  бачыць, і ні  чуць ?
То, мо  і  ўпрАўду  Вы  халОпы  тУткі…
Вы ж  заглянІце, з  жАхам, напярОд…
Ды  вас жа  вашы ж  дзеці  праклянуць…
А  пОтым  ўнУкі…

Краіна  Беларусь –
яна жа  Ваша, людзі !
І  Ваша – Беларуская  зямлЯ !
Чаму ж  Вы  дазвалЯеце 
стварАць  ПагУббле
Краіне  Нашай,
таму, хто  мніць  сябе  павышай  караля…
*+*
Уначы 19 ліпеня 2013г.
 **(Краіна – Страна; напрыклад – например; падворак - двор у личного дома;
наўрОдзі – наподобие; асабіста – лично;  сядзіба - усадьба; тута – здесь;
ня  дзіва – не удивительно; збяруць – соберут;
ні  бачыць, і ні  чуць –не відать,не слыхать;
з  жАхам – с ужасом;
ПагУббле – Уничтожение.)


Рецензии