Горела деревня
Па-над лесам
віселі чорныя клубы,
стаяў кіроўца, бы агрэсар,
глядзеў, як корчацца дубы,
што на падворку Акуліны
ў стагоддзі вымяралі час.
Неапалімае купіны
палаў касцёр...
...каторы раз...
апошні быў у сорак трэцім,
калі спалоханыя кАты
ахвяравалі душы смерці...
як краматорый былі хаты...
гадоў мінулых ліхалецце,
журбою час навек аздобіў,
прагорклым выбухам у свеце
ускалыхнуў наноў Чарнобыль.
Гарэла вёска.
Адсяленцы
стаялі моўчкі падаля,
нібы краіны адшчапенцы,
без каранёў і без жылля,
а на падворку Акуліны
сыходзіў у нябыт іх час.
Неапалімае купіны
палаў касцер...
...каторы раз...
Не галасіла Акуліна...
душу на могілках пакінуў,
пайшла ўслед яна за сынам.
што на вайне праклятай згінуў.
Свидетельство о публикации №113061803291
Татьяна Костандогло 13.02.2017 18:20 Заявить о нарушении
С уважением
Татьяна
Чабарок 13.02.2017 21:20 Заявить о нарушении