Крыж
Тым, хто пяройдзе імглу нежывую.
Колі бракуе бясьпечных імгненьняў,
Будзе мячом ён, што уратуе.
Ведае сонца, як нам не хапае
Ўласнае праўды ўва ўласнае хатцы;
Сэрцы ў крыві амываюць дарадцы...
Ведае крыж, толькі часу чакае.
Жаль не хавай у пустэчы бязглуздае!
Выйдзі ў сьвятло! Дай нам моцы ды плёнаў!
Слова ўдыхні ў занямоглыя вусны!
Слова любові ці слова праклёнаў...
Рукі напоўні магутай славутай,
Вочы - няўмольным прагненьнем змагацца!
Ды, каб на глебе замацавацца,
Дай не скарыцца і не зламацца.
Свидетельство о публикации №113061603855