Водгук па Машэку
Было і творыцца цяпер,
Што розум у пякельнай скрусе
Раве, бы ў клеці дікі звер.
Бо не пазбыўся люд Машэкі
І не найшлось Наталкі тэй,
Кабы гаручых слезак рэкі
Да чорных правяла марэй.
Кабы народ пачуўшы мову,
Ды не саромеўся б яе,
Каб і малітвы і прамовы
Складаў заўжды на ёй свае.
Каб маці ў гарадах і сёлах
На мове пелі калыханку,
Каб бязь віна было вясёла
Страчаць сяброў ці ў ноч, ці ў ранку.
Каб згінуў з памяці Машэка
Каб горды, годны наш народ
У сабе пазнаў бы чалавека
І ў душах скончўся б разброд.
Каб ажылі у нас ліцьвіны,
Што тут жылі пад гордым імем,
Служылі што да дамавіны
Заўжды аднэй сваёй Радзіме!
Свидетельство о публикации №113061407088
Поспехаў Вам!
З павагай
Валентина Дробышевская 19.06.2013 14:46 Заявить о нарушении
Назоў мне ўсё ж радней - Літва!
Літва - то светлы звон касы
Радзімай Тучы галасы
Дзе ў полі шэпчуць каласы
Дзе сінявокая дзятва
Край залівае звонкім сьмехам,
Што у лесі аддаецца рэхам.
Там дзе Нясвіж, дзе Лань плыве
І памяць продкаў дзе жыве
Ад Бога быў назоў спярва
Ня Беларусь, а ўсё ж Літва!
Станислав Шастак 19.06.2013 18:05 Заявить о нарушении
З павагай
Валентина Дробышевская 19.06.2013 18:17 Заявить о нарушении