Как я стал Бессмертным

ЯК  Я  СТАЎ  БЕССМЯРОТНЫМ.

Са зборніка "Гішторыі дзеда Алега".

Сам  ад  сябе –
узяў, ды й  збЁг,
каб  і  не  бачыць,
нават,
болей.
Спачатку  пасмяяўся  з  мяне  Бог.
А, зацікавіўшысь,
дазволіў...

Ня  змог  уцяміць – ні  шыша!
Як  можа  быць  гэта  такое –
бо, дзе  знаходзіцца  Душа,
калі  мяне,
раптоўна,
стала  двое?

Калі ж  стварыўся  гэткі  факт,
калі,
цяпер,
мяне  у  Свете  двое,
Душа  ня  выбера  ніяк –
у  цела  ўсунуцца  якое...               

Душа ж – ня  дзеліцца,
ніяк!
Душа ж – субстанцыя 
адзіная!
Душа ж  бяз  цела –
нейкі  жах!
А  калі  цела  без  Душы...
Тады – скаціна  я?

Нас  двое  зараз  побач – я, і  я.
А  хто  з  нас  "моно",
хто  "гетеро"?
І   у  Душы  такая  мітусня...
Дзе ж   для  яе  цяпер  "кватэра"?

Да  сьмерці  чалавек 
Душу  павінен  мець.
Задачка  Богу...
А  для  мяне – к дабру.
Бо  я,
напэўна,
так  і  не  памру –
з  мяне  Душа  ня  зможа  адляцець...
*+*
14 чэрвеня 2913 г.
*"моно" – единое; "гетеро"- иное,другое.
**( бачыць – видеть; нават – даже; болей – больше; спачатку – сначала; зацікавіўшысь – заинтересовавшись;
дазволіў – разрешил; уцяміць – сообразить; раптоўна – внезапно;  цяпер – теперь; у  Свете – в Мире;
зараз – сейчас; побач – рядом; мітусня – суета;  кватэра – квартира;
павінен – должен; напэўна – вероятно).


Рецензии