Вясеннiя

       1.
   Зноў вясна, i промнi сонца
 Зацалоўваюць зямлю,
 Зноў разносiцца бясконца
 Узаемнае "люблю!"
 Я люблю цябе таксама,
 Край мой родны, дарагi,
 Калі птушкi над лясамi,
 Калі ў лотацi лугi,
 Калi рэчкi разальюцца,
 Калi глебу плуг кране,
 Калi кветачкi прачнуцца,
 Як жыццё, усмiхнуцца мне,
 I калi засведчыць бусел,
 Хмары рэжучы крылом,
 Што заўжды на Беларусi
 Будаваць ён будзе дом.
 
        2.Вясна ранняя
    Жывым iстотам не да сну,
 Хоць з неба падаюць сняжынкi.
 Вiтаю раннюю вясну
 I шлюб пад кожнаю травiнкай!
 Зямля, цяжарная жыццем,
 Лiчыцца з холадам не хоча:
 Лiкуюць кветачкi: расцём!
 Вясне расплюшчваючы вочы.
 Ужо неба ў сцiплай сон-травы
 Блакiту просiць і пяшчоты,
 Ужо танчаць танга журавы
 I чаплi ходзяць мiж чаротаў
 Шпакi крычаць над галавой-
 Кватэр iм, пэуна, не хапае.
 Мы п'ем бярозавы напой-
 Здароўе, сiлы ён вяртае.
   
      3. Снегавiк
    На дзiцячай пляцоўцы
 Захварэў снегавiк.
 Да гарачага сонца
 Ён зусiм не прывык.
 Заслязiлiся вочы,
 Не трымаецца нос
 І лячыць больш не хоча
 Яго доктар Мароз.
 Дзецi Пеця и Вася
 Не прыходзяць гуляць.
 Каб сказалi "трымайся!"
 Мог яшчэ б пастаяць.
 Ноччу снiцца, што быццам
 Прыляцелi гракi...
 Ручайкамi iмчыцца
 Снегавiк да раки.