Просiць цiха малы хлопчык:
„Ты расплюшч, матуля, вочы.
Дзень вясеннi, свецiць сонца,
Ты кранi мае далонцы.”
Мацi ўсю зiму хварэла,
Стала квёлай кветкай шэрай.
I калі вясна прыйшла -
Раптам у поудзень памярла.
А хлапчук сядзiць,чакае,
Вось-вось мамачка ўстане.
Плачуць нема з воску свечы,
Шлях кароткi,шлях не вечны.
А вакол вясна лiкуе,
Мама спiць, яна не чуе.
Просiць як маленькi хлопчык:
„Ты расплюшч, матуля, вочы.”
26.03.2013
Дзiцячае гора
© Copyright: Сергей Брандт, 2013
Свидетельство о публикации №113060508171
Свидетельство о публикации №113060508171
Рецензии