Милый мой ангел!
Я столько писем
Вам написала рукой дрожащей.
В рифмах записки о настоящем,
В жестах искала свои лишь смыслы.
Я задыхалась, молчала, пела
Пела несмело и только с вами.
Где – то внутри моё сердце тлело,
Вы воскресили его…словами…
Что о любви. В небе снежной крошкой
Падают звёзды, чтоб вас увидеть.
Я улыбнусь и взгляну в окошко.
Больно? Ничуть. (Не подам и виду)
Шепот минут на часах настенных,
Гул поездов на чужих вокзалах.
Снова сегодня ликуют залы
С сотнями Вами пленённых, верных.
Милый мой ангел, учились где Вы
Сердце в клочки, и смеясь при этом?
Вас вчера кто-то назвал королевой,
Вы бы окликнули, честно, поэтом?..
Впрочем, не важно, не с этим посланье.
Вряд ли теперь прочитаете столько,
Я лишь одно вам скажу на прощанье -
Сердцу без Вас так немыслимо горько!
В строчках моих нет ни капельки фальши…
Просто поверьте…
С любовью, Наташа.
Просто поверьте
© Copyright: Форенуар, 2013
Свидетельство о публикации №113060510502
Свидетельство о публикации №113060510502
Рецензии
ПРОСТА ПАВЕРЦЕ
Мілы мой анёл!
Лістоў гэтулькі
Вам напісала рукой дрыжачай.
Ў ніх - занатоўкі пра ўсю сучаснасць,
Арыгінальныя сэнсы ў рухах.
Была жа, я - задыхалася, пела
Ціха, нясмела і толькі з Вамі.
Дзесьці ўнутры маё сэрца тлела,
Словамі Вашымі... ажывала...
Што пра любоў. Ў небе дробкай снежнай
Падаюць зоркі, каб Вас пабачыць.
Я усьміхнуся, зірну ў акенца..
Боль? - Не, зусім. (Ня пакаджу, значыць).
Шэпт на гадзінніку чуць насценным,
Гул цягнікоў на чужых вакзалах.
Сёння ізноу лікуюць залы
Вернікаў, зачараваных сцэнай.
Мілы мой анёл, вучыліся дзе Вы
Сэрца ўзрываць, смеючыся пры гэтым?
Хтосьці Вас ўчора назваў каралевай,
Шчыра скажице: гукнулі б паэтам?..
Зрэшты, не важна, не з гэтым пасланне.
Та й ці наўрад прачытаеце столькі,
Толькі скажу я Вам на развітанне -
Сэрцу без Вас - немагчыма і горка!
Ў маіх радках ані кропелькі фальшы ...
Проста паверце ...
З любоўю, Наташа.
Аўтар утвора - Наталія Фарэнуар
Аўтар перакладу - Браціслаў Лібэртус
Братислав Либертус Эпиграф 08.07.2013 00:42 • Заявить о нарушении
Мілы мой анёл!
Лістоў гэтулькі
Вам напісала рукой дрыжачай.
Ў ніх - занатоўкі пра ўсю сучаснасць,
Арыгінальныя сэнсы ў рухах.
Была жа, я - задыхалася, пела
Ціха, нясмела і толькі з Вамі.
Дзесьці ўнутры маё сэрца тлела,
Словамі Вашымі... ажывала...
Што пра любоў. Ў небе дробкай снежнай
Падаюць зоркі, каб Вас пабачыць.
Я усьміхнуся, зірну ў акенца..
Боль? - Не, зусім. (Ня пакаджу, значыць).
Шэпт на гадзінніку чуць насценным,
Гул цягнікоў на чужых вакзалах.
Сёння ізноу лікуюць залы
Вернікаў, зачараваных сцэнай.
Мілы мой анёл, вучыліся дзе Вы
Сэрца ўзрываць, смеючыся пры гэтым?
Хтосьці Вас ўчора назваў каралевай,
Шчыра скажице: гукнулі б паэтам?..
Зрэшты, не важна, не з гэтым пасланне.
Та й ці наўрад прачытаеце столькі,
Толькі скажу я Вам на развітанне -
Сэрцу без Вас - немагчыма і горка!
Ў маіх радках ані кропелькі фальшы ...
Проста паверце ...
З любоўю, Наташа.
Аўтар утвора - Наталія Фарэнуар
Аўтар перакладу - Браціслаў Лібэртус
Братислав Либертус Эпиграф 08.07.2013 00:42 • Заявить о нарушении
Ой, молодчина, Братис! Удивил. Спасибо!
Очень красиво звучит теперь это послание!
Форенуар 08.07.2013 01:01 Заявить о нарушении
Очень красиво звучит теперь это послание!
Форенуар 08.07.2013 01:01 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.