РОДная мова
Аб ёй я толькі чула ад бабулі,
Як Беларусі лепшыя сыны
Са словам матчыным ішлі ў бой, пад кулі.
У слове тым жыцце вякоў сівых,
Сакральны сэнс і моц, падтрымка роду...
Вяло яно асілкаў маладых
Аддаць жыццё Радзіме за свабоду.
Яны глядзяць здалёку, з небыцця
На нас цяперашніх...І падтрымаць гатовы...
Чакаюць толькі, скажам ты ці я
На мове матчынай...Яны чакаюць Слова.
27.05.2013 г.
Свидетельство о публикации №113052803054
***
Мая Мова – жыве са мною.
З самай раніцы, і да ночы.
Размаўляе з маёй сям’ёю,
і са мною на вуліцу крочыць.
Прывітае маіх знаёмых,
і купляе харчы у краме.
А бывае, па тэлефону
пагуторыць з маёю мамай.
І суседзі, глядзь, яе слухаюць.
Піша пісьмы – камусь далёкаму.
Забаўляе казкамі ўнукаў.
І – мілуецца-сварыцца з жонкаю.
А пад вечар нашэптвае вершы...
Я люблю сваю Мову ёмкую.
Калі буду ужо памершы –
будзе Мова жыць у патомкаў.
*+*
Олег Буйницкий 17.09.2017 20:14 Заявить о нарушении
Жыве мова - жыве Беларусь!
Оксана Маркович 18.09.2017 11:25 Заявить о нарушении