Оборотни

Продолжается травля меня на Родине...
И это рождает новое стихотворение - Верш..
***
ВАЎКАЛАКі.

Для Паэзіі   я  -  ужо  Сужаны.
Разам  з  Ёю  спяваю  пра  Волю.
Ваўкалакі   ўсур’ёз перапуганы.
Бо, спачатку, яны  – "не поняли"…
Што Паэзія  – Сіла  страшная!
Слово  кожнае   ў  Ёй – "жакАном"!
Маць  казала  – радзіўся "ў рубашцы"…
значыць, Богу  ўрадзіўся жадАнным!
І  таму  –  зноў,  і  зноў  я,
прыхапіўшы  пяро и бумажку,
я  майстру Зброю  –  Слова!
Супраць   іхніх  клыкоў  ды "ряшак",
Супраць  Жаднасці  і  Карысці,
за  людское  Свабодамысленне,
Чысціню  затоптанных  Ісцін!

А  задача  у  ваўков – загнаць,
і  загрызці.
Ці, зрабіць  калекай…
Спазнілісь  вы !
І  мяне  вам  ужо  не  падмЯць!
Я  –  Беларусі  Частка,
і  -  пісьменнік  Века!
Ідзе   Паляванне  на  мяне!
ВаўкалАкаў  –  на  Чалавека!
*+*
16.05.2013г.
Для читателей! Слова "я - пісьменнік Века (писатель Века) не воспринимайте,наподобие известной строчки Игоря Северянина "Я - Гений,Игорь Северянин".
Нет. Я просто говорю о том, что я пишу о Веке,в котором я - живу.
Рассказываю в стихах о нашем Веке, и Веке своей жизни.
**(Суджаны -Суженый; Ваўкалакі - Оборотни-волки; "жакан" - пуля на волков)