+
Малілася Богу
і словам, і вершам,
не ласкі прасіла –
трывання і сілы.
А вас, мой адзіны,
каханы, найлепшы,
ніколі ж у Бога
я вас не прасіла…
Салодка ці горка –
жыла як жылося:
па сцежках хадзіла,
у хмарках лунала,
блукала між траваў
і дрэў шматгалосся
і душы людскія,
як кнігі, чытала.
Знаходзіла радасць
у спевах птушыных,
суладдзя шукала
з сабою і светам.
Яшчэ – гадавала
маленькага сына,
маліла,
каб вернікам стаў,
не паэтам.
Мне з Божае волі
жаночая доля –
прымаю з пакорай,
што лёсам паслана.
Але –
застаюся жанчынай зямною,
з нябёснай тугою…
Даруйце, каханы!
Мне з Божае волi - жаночая доля...
© Copyright: Летнее Утро, 2013
Свидетельство о публикации №113051006295
Свидетельство о публикации №113051006295
Рецензии
классно по-белорусски у вас получается! Не добавить, не унять.
Наташа Грома 12.03.2016 16:36 • Заявить о нарушении
Наташа Грома 12.03.2016 16:36 • Заявить о нарушении