Я ёсць Слова,
І я ёсць кат.
Пада мною застогне папер.
Мне патрэбна, што ты мой брат,
Прайшоў час, брат, бяжы цяпер.
Зразумеў, што такое смак –
Пад гільётынай м’ясу як раз,
Пада мной і той князь – батрак,
Чаго цешаце, прыйду й да вас.
Той, хто жыў каралём – нябыццё,
Тым, крыві хто папіў – захлынуцца.
Для мяне такі сэнс – адкрыццё,
Я ёсць меч, да якога імкнуцца…
Гэта ты, з-пад якога рву я,
З-пад якога лірнейская гада,
Я, на справе самое, твая
Гільятына, твая кананада.
Ты ж як бацька мне, ты жа як маці,
Ізнішчыў – нараджае зноў.
Я заб’ю сам сябе, толькі дайце,
Чым займею
такіх
бацькоў.
Я ёсць Слова
© Copyright: Евгений Азгирь, 2013
Свидетельство о публикации №113042810532
Свидетельство о публикации №113042810532
Рецензии