На пустым месцы
быццам парачка гадзін,
Не,
здаецца што ў імгненне.
Што было – ужо забыў.
Нешта еў і нешта клацаў,
размаўляў, блукаў – шукаў.
На футбол глядеў і бачыў,
і не бачыў,
забіваў..
той маленькі час нядзельны
перад тыднем доўгім шчэ.
Да!
Была шчэ «Недарэчнасць».
Верш застанецца!
Жыве.
Свидетельство о публикации №113042200109