Родныя вочы

Углядаюся ў сынавы родныя вочы,

Ў іх бачная цёмная загадкавасьць ночы,

І з маці ягонаю наша каханьне

Ў вачох яго бачу і водбліск

                сьвітаньня. 

Яму, свайму сыну, прарочу я 

                шчасьце,

Яму, Беларусу, прашу ў Бога ласкі,

Бо хто, як ня ён, пастаіць за 

                Радзіму,

За родны наш край, за Маці-краіну?!

Углядаюся ў сынавы родныя вочы,

Ў іх бачная цёмная загадкавасьць ночы,

І з маці ягонаю наша каханьне

У вачох яго бачу і водбліск

                сьвітаньня...
 
 

  Ю. Півуноў 


Рецензии