Кнiгаука

КНІГАЎКА

У чэрвеньскім лузе квяціста, мурожна.
У чэрвеньскім небе пагляду бяздонна.
Мы разам нарэшце. На сэрцы трывожна.
Нам хораша, горача і неўгамонна.

Аддацца да рэшты таемным жаданням.
І стаць вяслярамі антычнай галеры...
То ўгору, то ўніз нас кідае каханне.
Руйнуе дазволы і нішчыць бар’еры.

Твой голас сягоння ласкавы і мілы.
Ранейшая крыўда хмурынкай растала.
У небе высокім, расправіўшы крылы,
Ты кнігаўкай белай надрыўна крычала.

Калі цёплы вецер над намі суняўся,
І вечар напоўніў прастор шчабятаннем,
Мы спалі ў траве, я драмаў і баяўся
Твой сон патрывожыць шчаслівым дыханнем...


2 красавіка 2013


Рецензии
Чытаю вашы вершы, Леанiд Iванавiч, i мне так радасна на сэрцы - як быццам дакранаюся да нечага сапрауднага, непадробнага. Я так рады, што сустрэу Вас. Дзякуй Вам за творчасць.

Вершы   19.04.2014 19:27     Заявить о нарушении