па-беларуску
Я не здзіўлю Вас гэтым вершам.
Звычайны рытм, звычайны сэнс.
Складаў яго з звычайнай мэты, -
Каб не згубіць з ляноты печ.
Каб мне не страціць рух на печы,
і каб не змерзнуць крыгай льда.
Калі спатрэбіцца, паверце,
дык буду шклом, і страчу «я».
Але няма, пакуль патрэбы.
Мне не хапае трошкі больш.
Вакол суцэльнае люстэрка,
што адлюстроўвае святло.
У гэтым свеце верш не бачны.
Радкі вышэй, як і ніжэй
ужо былі адлюстраваны,
не раз, не два, а безліч дней.
Я толькі сёння нарадзіўся.
Раней не безліч дней было.
З апошняй кропляй, мо і лішняй,
Жадаю Вам складаць сваё.
Апошняя кропля
© Copyright: Владимир Кабердин, 2013
Свидетельство о публикации №113032705535
Свидетельство о публикации №113032705535
Рецензии
пардонс-с-с-с...
***
Ў Сусьвеце гэтым я - ня першы,
хто мае нешта пра запас,
таму - цягну вам просты вершык,
на печы едучы да вас.
І я не страчу рух на печы,
на ёй напрамак не згублю,
на ёй - цяпло,па-чалавеччы,
і,дровы,вязка - па рублю!
Калі вам вершык мой не дбае,
не спадабаецца калі,
ня трэба тут жа мяне хаяць,
і распінацца ў нялюбві!
Я напішу вам новы,лепшы,
а можа два... і нават пяць!
Бо,ўлёжмя едучы на печы,
няцяжка вершыкі пісаць!
Олег Буйницкий 27.03.2013 21:06 • Заявить о нарушении
***
Ў Сусьвеце гэтым я - ня першы,
хто мае нешта пра запас,
таму - цягну вам просты вершык,
на печы едучы да вас.
І я не страчу рух на печы,
на ёй напрамак не згублю,
на ёй - цяпло,па-чалавеччы,
і,дровы,вязка - па рублю!
Калі вам вершык мой не дбае,
не спадабаецца калі,
ня трэба тут жа мяне хаяць,
і распінацца ў нялюбві!
Я напішу вам новы,лепшы,
а можа два... і нават пяць!
Бо,ўлёжмя едучы на печы,
няцяжка вершыкі пісаць!
Олег Буйницкий 27.03.2013 21:06 • Заявить о нарушении