Вечаровы настрой

Заліло малінавым сьвятлом

Сонца вечаровае палеткі,

І становіцца Сусьвету дном

Аблічча мае роднае зямелькі.

Адыходзіць дзённа мітусьня

На спачын – за рэкі, лясы, горы –

Адступае марнасьць ўся быцьця,

Хваляй наплывае Вечнасьць-мора...

Паплыву-памкнуся я па ім

Ў ірэальны сьвет сваіх ўяўленьняў,

Свацьця-ноч разбудзіць успамін

Пра мае юнацкія памкненьні...
 
 

  Ю. Півуноў 


Рецензии