Прысеў паэт улетку на прыгорку
Са слоўнікам-палітраю ў руках,
Адкрыў палітру. Пэндзлік выняў тонкі
І абмакнуў у фарбы. Лёгкі ўзмах –
І на паперу лёг яшчэ нябачны
Рэдактару і сябру-чытачу
Адвечны і крыштальны водар смачны…
Вы чулі ліпы водар на вятру?
Танюткай ніткай ён над берагамі
Ляціць-імчыць, здаецца, ў вышыню,
А потым досвіткам расою пад нагамі
Пячэ да болю, саладзіць слязу,
Якая тонкай-тонкаю сцяжынкай
Па чытача шчацэ пракоціцца туды,
Дзе ў глыбіні душы звіваў паэт у рыфму
Свае пачуцці-думкі ў абразы.
Прысеу паэт улетку на прыгорку
© Copyright: Люба Солошина, 2013
Свидетельство о публикации №113032101793
Свидетельство о публикации №113032101793
Рецензии
На жаль, сам верш не адшукаўся. Адна са старонак аўтара тут: http://www.proza.ru/avtor/jurym
Люба Солошина 28.02.2014 00:24 Заявить о нарушении
Люба Солошина 28.02.2014 00:24 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.