Стихи о смерти...

                Ажал да адам та;дайды

                Д;ние шіркін ;тпелі,
Жан анам мені; ;андай-ды.
Болса; та ;анша ;кпелі,
Ажал да адам та;дайды.

Адамды; туын пір т;тып,
Адалды; отын лаулатып.
Да;;ойды жолдан ;ркітіп,
К;ншілді к;лге аунатып.

Сен ;тті; солай тірлікте,
Ешкімге басты имеді;.
;адірі;ді сені; білдік пе,
Орынсыз от;а к;ймеді;.

Бір ж;лдыз а;ып ;ткенде,
Із ;алар ш;бап со;ы;нан
;зі;дей ма;ан жо; пенде,
А;ылын айтар о;ынан.

Шіркін-ай шырын д;ние,
Т;геді-ау ;рлі ;уенді.
Кейбір с;т келмес к;йіне,
Уа;ыт;а б;рі т;уелді.

;олдан да келер ;айран жо;,
Ажалды; о;ы басынып.
;мір мен ;лім майдан боп,
Ай;ас;а т;сер ашынып.

;лімді ;мір же;еді,
Жо;таушы болса арты;да.
Рухы; бізді жебеді,
Аяулы ана ;алпында.
                ***
А; анашым ;зі; ма;ан ;ымбатсы;,
К;кірегі;нен мы; ;;лпырып г;л атсын.
Есік ашып сен ;келді; ;мірге,
К;;ілі;де б;лб;л ;;стар ;н ;атсын.

Ба;ыт отын жа;ты; ;зі; лаула;ан,
Сен емес пе мейірлене баура;ан
Сені; даусы; ;;ла;ымнан кетпес еш,
Аналы; мол махаббаттан аума;ан.

Ба;ыттымын б;л ;;мырда ;зі;мен,
;адірі;ді шал;ай кетсем сезінгем.
А; папамнан айырмасын ке; Алла,
Екеуі;ні; аты;ды атап к;з ілгем.