Заснеженный март

МінскіЯ Хронікі. Заснежаны сакавік.

“…ещё весны душистой нега
к  нам не успела низойти…”(А.Фет)
 ***
Эх-х-х-х…
Каб снегу не былО…
Я на траЎцы б  паваляўся…
Ці, засеў бы у чароце,
возера ляснога,
і  глядзеў на паплавок,
і з прастОраю зліваЎся…
І ніхто б і не турбоціў…
Цішыня…
Няма нікОга…
А  ў небе б  воблака плыло…
Доўга, доўга…

Эх-х-х-х…
Наваліла ж  гУрбаў снегу…
Дзіўна…
ЎвЕсну, ў сакавІк…
І, здаецца ж, не растАе
зімовая навокал цішыня…
Яно бывае так,  з надвор’ем,
і ёсць, вядома, разуменне,
а вось цярпення – не хапае…
І не прачнулісь дрэў карэнні,
і час чакае свой насенне…
Бо, як па Фету,-  тая “нега”
вясны  пахучай,
да нас яшчэ
не  знізайшла…
*+*
17 сакавіка 2013 г.
**(каб – если бы; чарот – камыш; глядзець – смотреть; не турбоціў – не беспокоил;
 няма нікОга – нет никого; гУрбы – сугробы; дзіўна – удивительно; ўвЕсну – весной;
 здаецца – кажется; надвор’е – погода; вядома – конечно; разуменне – понятие;
цярпенне – терпение; не хапае – не хватает; дрэва - дерево; чакае – ожидает;
 насенне – семена; пахучая – душистая; не знізайшла – не снизошла).