Табу

Мая любоў – табу –
 замкнёнай жарсці круг.
 Чапаць яго – надум
 бязлітасны і гіблы.
 Чаму ж ізноў тану
 ў агмені палкіх рук,
 ды так, што не магу
 ні дагарэць, ці выплыць?

Пяшчота – як ласо –
 зрывае дах і дых.
 Здаецца, што няма
 радней нікога ў свеце.
 І што ў апошні раз
 вось гэтак – удваіх –
 сягоння мы з табой
 вясновы ранак стрэцім.

Шчакою да шчакі –
 каханне не "франсэ".
 Рукою да рукі –
 ці іншага не трэба?
 Ты – побач. Ты – такі…
 А я… Ды як усе.
 Але чаму з табой
 зямля ўзлятяе ў неба?

11.03.2013


Рецензии