Тонуць ў змроку вулачкі
Гораду Старога.
Гучыць ў паветры-холадзе
Вячэрняя рапсодыя.
Сусьвету дзірка чорная
Ўсё места* паглынае,
Загадкава ўсьміхаецца,
Ласкава запрашае
У вір касьмічны кінуцца,
Душы знайсьці адхланьне,
Спазнаць пяшчоту Боскую
І радасьць, і каханьне...
––––––––––––
* Места – у старажытнай Беларусі
значыла «горад».
Ю. Півуноў
Вячэрняя рапсодыя
© Copyright: Юрась Пивунов, 2013
Свидетельство о публикации №113030402904
Свидетельство о публикации №113030402904
Рецензии